|
умумий маънони англатади. Бу ерда сабабнинг хусусийлиги эмас, лафзнинг умумийлиги эътиборга олинади. Хуллас, оят Аллоҳнинг масжидларидан тўсадиган ва уларни хароб қилишга уринадиган ҳар бир одамга тегишлидир.
Шунга кўра, бу оятдан эй мўминлар, Аллоҳнинг масжидларидан қайтарадиган, уларни хароб қилишга уринадиганларга масжидлар устидан ҳукмронликни бериб қўйиш сизларга ҳаромдир, деган маъно ҳам чиқади.
لهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
(Улар учун бу дунёда расволик, охиратда эса буюк азоб бордир) қаринаси билан бу ердаги тақиқ қатъий тақиқдир.
مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَا
(Бу кимсалар учун ундай жойларга кириш жоиз эди-ку). Бу тақиқ
وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ
– „Сизлар учун Аллоҳнинг пайғамбарига озор бериш дуруст эмасдир“. [33:53]
ояти кабидир. Яъни, сизларга Аллоҳнинг пайғамбарига озор бериш ҳаромдир.
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ
– „Аллоҳ ва Унинг пайғамбари бир ишни ҳукм қилган — буюрган вақтида бирон мўмин ва мўмина учун (Аллоҳнинг ҳукмини қўйиб) ўз ишларидан ихтиёр қилиш жоиз эмасдир“. [33:36]
ояти ҳам шу қабилдандир. Яъни, ҳар бир мўмин ва мўминага Аллоҳ ва Унинг пайғамбари қатъий қилиб буюрган буйруққа итоатсизлик қилиш ҳаромдир.
3-
لهُمْ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ
(Улар учун бу дунёда расволик, охиратда эса буюк азоб бордир). Бу ерда Аллоҳ Таоло Аллоҳнинг масжидларида уларнинг бино қилинишидан кўзланган мақсадлар амалга оширилишидан тўсадиганларнинг жазоси қандай бўлишини баён қиляпти. Уларнинг шу дунёдаги жазолари хорлик, шармандалик, дилларидаги маразларининг фош этилишидир.
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ
– „Балки дилларида мараз-нифоқ бўлган кимсалар Аллоҳ уларнинг (дилларидаги мўминларга нисбатан бўлган) адоватларини ошкор қилмас, деб ўйлагандирлар?!“. [47:29]
Охиратдаги жазолари эса жуда-жуда қаттиқ азобдир.
4- Аллоҳ ерни саждагоҳ ва покиза қилди.
«فَأَيُّمَا رَجُلٍ أَدْرَكَتْهُ الصَّلاَةُ فَلْيُصَلِّ حَيْثُ كَانَ»
197-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204